Evre IV meme kanseri tedaviye genellikle %10-20 olguda tam yanıta ulaşan iyi yanıtlar verir, ancak bu olgularda hastalıksız uzun süreli yaşam enderdir.^1-3 Bu evrede cerrahi işlemler genellikle histolojik tanının elde edilmesi ve östrojen ve progesteron reseptör düzeylerinin belirlenmesi ile sınırlıdır. Lokal hastalığın kontrolu sıklıkla cerrahi veya radyoterapi ile sağlanır. External-beam ışınlama semptomların ve kemik metastazlarına bağlı ortaya çıkan ağrının palyasyonunda önemli rol oynar.

Evre IV meme kanserli olguların büyük bir kısmı standart kemoterapi rejimlerine yanıt verirler.^4,5 Antrasiklin içeren rejimlerden sonra hastalığın progresyon gösterdiği hastalar için yararlı klinik sonuçlar elde edilen paclitaxel ve docetaxel geliştirilmiştir. Refrakter metastatik hastalıkda bu ilaçlar kullanıldığında paclitaxel için %6-48 ve docetaxel için %53-57 arasında değişen yanıt oranları elde edilmiştir. Ancak bu ajanlarda bazı toksik etkileri içermektedirler. Bunlar: ciddi nötropeni, ateş, tam alopesi, stomatit, miyalji, nöropati, asteni ve ender olgularda allerjik reaksiyonlar. Ek olarak docetaxel kümülatif doza bağlı sıvı retansiyonu ve semptomatik plevral effüzyona neden olabilir.^6-9

Standart Tedavi:

1.Histolojik tanı ve ER ile PR düzeylerinin tayini için cerrahi biyopsi yapılır. Lokal hastalığın kontrolu için external-beam ışınlama veya tuvalet mastektomi uygulanabilir.

2.Eğer viseral hastalık yoksa ve ER ile PR leri pozitif ise hormonal tedavi mükemmel bir ilk tedavidir. Premenopozal hastalar için tamoxifen veya ooferektomi uygulanabilir. Başlangıç hormonal tedaviden sonra yeniden progresyon gösteren olgular için kemik metastazı varsa Aminoglutetimid (2x1), yoksa megestrol asetat 160 mg 1x1 palyatif tedavi için uygun olabilir.

3.Eğer viseral hastalık varsa ve ER ile PR leri negatif ise CAF + Tamoxifen, Progresyon olursa hormonal tedavi veya KT (5-FU+Mit.C+Vinblastin veya 5-FU+Ca.Folinat+novantron veya Navelbine+Doksorubucin veya Paclitaxel

35 yaşın altındaki hastaların ER bakılmaksızın KT uygulanabilir.

*Bu grupta ki olgular için seçilecek kemoterapi rejiminde doxorubicine bağlı potansiyel kardiyotoksisite göz önüne alınmalıdır. Kardiyotoksisite için bilinen risk faktörleri : ilerlemiş yaş, daha önce göğüs duvarı ışınlaması, daha önce antrasiklin alınması, hipertansiyon, diabet ve altta yatan kalp hastalığı olarak sayılabilir. Kardiyak koruyucu bir ilaç olan dexrazoxane ın kontrollu çalışmalarda doxorubicine bağlı kardiyak toksisite riskini azalttığı gösterilmiştir.^10-11 Dexrazoxane, epirubicin alan hastalarda da benzer etkiye sahiptir^.12 Kardiyak toksisite riski doxorubicinin devamlı infüzyon uygulamasıyla da azaltılabilir.¹³

4.Hematopoietik kök hücre desteği ile yüksek doz kemoterapi ( beyin metastazı ve sitopeni hariç). 4 kür CAF yada CEF + Yüksek doz kemoterapi (ICE)+ PBSCT + Tamoxifen

Kaynaklar:

1. Perry MC, Kardinal CG, Korzun AH, et al.: Chemohormonal therapy in advanced carcinoma of the breast: Cancer and Leukemia Group B protocol 8081. Journal of Clinical Oncology 5(10): 1534-1545, 1987.

2. Tannock IF: Treating the patient, not just the cancer. New England Journal of Medicine 317(24): 1534-1535, 1987.

3. Dhodapkar MV, Ingle JN, Cha SS, et al.: Prognostic factors in elderly women with metastatic breast cancer treated with tamoxifen: an analysis of patients entered on four prospective clinical trials. Cancer 77(4): 683-690, 1996.

4. Livingston RB, Southwest Oncology Group: NCI HIGH PRIORITY CLINICAL TRIAL --- Phase III Randomized Comparison of Marrow ablation with STAMP V (High-Dose CTX/TSPA/CDBCA) and Autologous Stem Cell Rescue vs Standard Chemotherapy in Patients with Poor-Prognosis Advanced Breast Carcinoma (Summary Last Modified 08/93), SWOG-9115, clinical trial, closed, 01/01/94.

5. Taylor CW, Southwest Oncology Group: Phase III Randomized Comparison of Surgical Oophorectomy vs Medical Oophorectomy with Goserelin in Premenopausal Women with Metastatic, ER-Positive or PR-Positive Carcinoma of the Breast (Summary Last Modified 02/95), SWOG-8692, clinical trial, closed, 07/15/95.

6. Seidman AD, Reichman BS, Crown JP, et al.: Paclitaxel as second and subsequent therapy for metastatic breast cancer: activity independent of prior anthracycline response. Journal of Clinical Oncology 13(5): 1152-1159, 1995.

7. Gianni L, Munzone E, Capri G, et al.: Paclitaxel in metastatic breast cancer: a trial of two doses by a 3-hour infusion in patients with disease recurrence after prior therapy with anthracyclines. Journal of the National Cancer Institute 87(15): 1169-1175, 1995.

8. Ravdin PM, Burris HA, Cook G, et al.: Phase II trial of docetaxel in advanced anthracyline-resistant or anthracenedione-resistant breast cancer. Journal of Clinical Oncology 13(12): 2879-2885, 1995.

9. Valero V, Holmes FA, Walters RS, et al.: Phase II trial of docetaxel: a new, highly effective antineoplastic agent in the management of patients with anthracycline-resistant metastatic breast cancer. Journal of Clinical Oncology 13(12): 2886-2894, 1995.

10. Speyer JL, Green MD, Zeleniuch-Jacquotte A, et al.: ICRF-187 permits longer treatment with doxorubicin in women with breast cancer. Journal of Clinical Oncology 10(1): 117-127, 1992.

11. Piga A, Francini G, Pein F, et al.: Cardioprotection by Cardioxane (dexrazoxane) in breast cancer patients at increased risk for anthracyline induced cardiotoxicity. Proceedings of the American Association for Cancer Research 34: A-1359, 228, 1993.

12. Venturini M, Michelotti A, Del Mastro L, et al.: Multicenter randomized controlled clinical trial to evaluate cardioprotection of dexrazoxane versus no cardioprotection in women receiving epirubicin chemotherapy for advanced breast cancer. Journal of Clinical Oncology 14(12): 3112-3120, 1996.

13. Hortobagyi GN, Frye D, Buzdar AU, et al.: Decreased cardiac toxicity of doxorubicin administered by continuous intravenous infusion in combination chemotherapy for metastatic breast carcinoma. Cancer 63(1):37-45, 1989.

14. ---

Ana Sayfaya Dönüş
Dr.Kaan OYSUL tarafından hazırlanmaktadır